Legenda o pogańskim Trygławie

                       

             Zdzisław Skibicki           

             Legenda o pogańskim Trygławie

      

            Wiedz, że Trzygłów jak legenda głosi przecie

          Narodził się już temu niejedno stulecie...

          Przed wiekami w grodzie otoczonym fosą

          Trzymał straż Trygław dniem i nocą

          Lud tutejszy wierzył w bożka trzygłowego

          Boga o trzech twarzach – ze wszech miar mocnego

          Książę Bolesław Krzywousty rzucił slogan niepusty

          Tyczący pogańskiej rozpusty

          Pomorzany mają iść w chrześcijany!!!

          Padł strach blady na pogany…

          Biskup Otton z Bambergu niemało się napocił

          W starej wierze przodków – pogan wiele napsocił

          Przez pomorską ziemię wytrwale wędrował

          Chrzcił lud, zakładał kościoły, prorokował

          Kazał wycinać potężne, stare dęby

          I budować nowej wiary zręby

          Nocą ciemną nieśli żercy* w nieznane

          Na swych plecach... drewno kochane

          Przed chrześcijanami w obawie niemi

          Ukryli go głęboko i z czułością w ziemi

          Na wierzchu posadzili dąbka małego

          W przyszłości miał im wskazać wielbionego

          Nowa wiara z upływem lat wśród ludu krzepła

          Czasu niemiara od tamtego wydarzenia przeszła

          Ziomkowie z czasem już i zapomnieli

          Co kiedyś ukryli ich dziadowie w ziemi

          Jednego lata nad osadą szalała straszna burza

           Ludzie coś dojrzeli, co się spod obalonego dębu wynurza!!!

          Przybyłej i dziwującej się z odkrycia ludzi masie

           Ukazał się ukryty kiedyś Trygław w swojej krasie

          *żercy – kapłani strzegący bożka Trygława

                                                                          październik, 1982 r.

Co porabia dawniejszy Trygław, który dzisiaj jako duplikat ma tyle  wspólnego  ze  swoim

pierwowzorem? Dzisiaj też, dniem i nocą, podobnie jak  to  było  przed  wiekami, stoi dumny gó-

rując nad okolicą. Pogodził się widać z nową rolą, jaką przyszło mu pełnić w cywilizowa -

nych  czasach.  Swoim  prawym  ramieniem  z  wyrzeźbionym  napisem „TRZYGŁÓW ”

(czasami wybielonym kredą) wskazuje kierunek  do  przeuroczej wsi  z  dwoma  jeziorami,

zespołem pałacowym i szkołą, która 16 maja 1997 roku przeżywała półwiecze swojego is –

tnienia.