Obiekty obronne Trzygłowa
Obiekty obronne Trzygłowa
Wśród stosunkowo licznych obiektów obronnych w woj.
zachodniopomorskim – niektóre
z późnego średniowiecza posiadają szczególną wartość
poznawczą. Do nich bez wątpienia należy grodzisko położone w pobliżu TRZYGŁOWA w powiecie
gryfickim.
Na początku lat siedemdziesiątych przeprowadzono prace ratowniczo – rozpoznawcze badań
archeologicznych. Uzyskane wyniki predysponują do pełniejszej publikacji. Stały się bazą do nowszego ustosunkowania się
wobec pierwotnie wyrażanych
poglądów w ukazującej
się
dotychczas literaturze na temat obiektu. Mimo upływu
czasu nawet przypadkowy obserwator
dostrzega
czytelny obraz przeszłości. Widoczny obiekt
znajduje się w odległości 1,2 km.
na południowy wschód od krańca wsi Trzygłów
i w odległości 1,1 km. na południowy
zachód od stacji kolejowej
Baszewice na trasie
Szczecin – Kołobrzeg. Bezpośrednio
przy północno- wschodnim stoku
rzeczka Gardominka leniwie toczy swe wody. Pomimo ustronnego położenia
grodzisko
koło Trzygłowa znane
było dość wcześnie.
Ponadto w nazewnictwie
ludowym występowało pod określeniami
– Schlosswell bądź
Schlossberg. Już pod
koniec XIX w.
E. Walter wymienia
grodzisko koło Trzygłowa. Donosi
jednocześnie o występowaniu podwójnych
wałów z resztkami
murów ceglanych oraz znalezieniu
ostrogi żelaznej i grotu oszczepu. Inny zaś łowca przeszłości ks. W. Łęga
umieszcza gród trzygłowski w swoim wykazie stanowisk obronnych.
Odnotowuje przy tym
obecność ceramiki wczesnośredniowiecznej.
Grodzisko zostało uznane za typowe późnośredniowieczne założenie
obronne. Zwrócono uwagę,
że fosy mogą
pochodzić z nawet jeszcze
starszego „wendyjskiego” obiektu
o czym może
świadczyć brzmienie nazwy pobliskiego Trzygłowa oraz
specyficzne położenie obiektu wśród
nadbrzeżnych łąk. Oprócz tego
w obecnym ukształtowaniu obiektu upatruje się pierwotne
istnienie dwóch bastionów zlokalizowa -
nych w północnej partii wałów, które miały powstać w
trakcie modernizacji w XV lub XVI wieku.
W monografii powiatu
gryfickiego wymienia się średniowieczny gród – zamek,
a nazwę wsi wiąże z
mocno rozpowszechnionym w
okolicy kultem bożka Trygława.
W latach 1970 – 1971 kilkakrotnie
przeprowadzano inspekcję obiektu. Stwierdzano postępujące
niszczenie stanowisk
głębokimi wykopami
nie profesjonalnych poszukiwaczy... W
tej sytuacji gdy amatorska penetracja
doprowadziła do zniszczenia plantau stożka
przeprowadzono ratowniczo –
rozpoznawcze badania
archeologiczne. Ich głównym celem było rozpoznanie
stratygrafii na obu częściach obiektu. Jednak
dotychczasowy stan badań n. obiektem pod Trzygłowem
nie pozwolił na bliższe, trafniejsze sprecy-
zowanie jego chronologii. Przyczynkowe wzmianki sugerowały
istnienie wczesnośredniowiecznego
stanowiska
głównie w oparciu
o skojarzenia z
liczbą... try, trzy w
ilości twarzy i też
nazwie nieodległej wsi. Cenne okazały się wyniki badań ratowniczych. Pod
grubymi warstwami niwelacyj-
nymi na podzamczu stwierdzono istnienie starszej fazy
użytkowania obiektu. Układ warstw umożli-
wił uznanie ich za typowe nawarstwienie grodu.
W przybliżeniu można datować istnienie grodziska na koniec X
wieku, włącznie z jego użytko- waniem do końca wieku XII. Wówczas, (tak się
przypuszcza) gród zostaje opuszczony... Podstawą
do takiej sugestii upoważniały
stwierdzone młodsze warstwy. Ponowne ślady użytkowania można
datować na
drugą połowę XIV wieku. W ramach rozbudowy umocnień
zewnętrznych w postaci
całego systemu fos i wałów ma też
miejsce całkowita przebudowa wnętrza grodziska. Kim był ini-
cjator
przebudowy
wczesnośredniowiecznego
grodu na średniowieczną warownię? Trudno dać
jednoznaczną odpowiedź... W drugiej
połowie XIV wieku majętności wsi Trzygłów
jak i Baszewic
przeszły w ręce rodziny Troye, która
zapewne rozpoczęła modernizację starego grodu. Pierwsza po-
twierdzona wzmianka datowana jest na rok 1445.
Wtedy Kurt Helmich sprzedaje za 2.500 marek
swoją część obiektu wraz z Baszewicami
– Radzie Miejskiej w
Gryficach. Dopiero w roku 1468
cała warownia przechodzi w ręce Dobiesława
Młodszego Mellina na skutek nadań
lenniczych od
księcia Eryka. Od tego
już czasu obiekt należał do
rodziny Mellinów. Użytkowanie obiektu trwa do końca XV wieku.
Potwierdzeniem takiego stanu
może być (nie poparta źródłowo
informacja) byłego właściciela
Trzygłowa i Baszewic – von Thaddena,
mówiąca o tym, że obiekt został
opuszczony po roku 1520.
Od tego czasu zaczęto rozbierać
ceglane i kamienne mury.
Największy uszczerbek i pogmatwanie prób, dociekań późniejszym badaczom
uczyniono (pewnie nieświadomie) kiedy przystąpiono do rozbiórki fundamentów...
Wtedy to bezpowrotnie zniszczono
pierwotny układ nawarstwień...
Trudno obecnie z całą
pewnością i odpowiedzialnością, i stwierdzić, i określić związek między
grodem, a nazwą wsi, i to czy to,
a nie inne stanowisko może (albo i ma) coś wspólnego z kultem
społeczności pogańskiej czczącej...
boga Trygława. Późnośredniowieczna
warownia założona na
wczesnośredniowiecznym grodzie
należała w tym
okresie do Baszewic.
Na skutek zmian
tak właścicieli jak i podziału gruntów
wzmiankowany teren, zlokalizowany
nad Gardominką znalazł się ostatecznie w obrębie posiadłości,
którymi zawiadywali von Thaddenowie. Stąd
to samo stano-
wisko figuruje (zamiennie) pod dwiema
(po sąsiedzku) leżącymi miejscowościami.
Prawdy, ... półprawdy i legendy wzajemnie się uzupełniają... Tak czy
siak mogą
być dobrym
magnesem turystycznym. I
niewątpliwą atrakcją miejscowości Trzygłów z udokumentowanym
przecież rodowodem sięgającym roku 1294. go...
Komentarze