Skąd się ORZEŁ wziął?

 

            Skąd się ORZEŁ wziął?

            Ten ptak pochodzi… od Polaka

                        Albo – co już mniej pewne

            Polak  pochodzi – od…  ptaka

                        Bo gdzież tam Polak – małpa jaka…?

                        Czasem obok małpiatek człowiek przechodzi

                        Ale zaraz, że od małp pochodzi…

            Cofnijmy się w pomroczne labirynty

            Przeszłych wieków…

                        Najpierw to była – bezkresność świeża

                        Wokoło nieprzebyta, gęsta knieja

                        Mroczna puszcza – pełna  grubego zwierza

            Co roku bezmiar bieli, śniegu po pas

            Skąd tam, wtedy już… Słowianin jaki?

            Kto pyszniłby się odwagą nad wyraz?

                        Po wiekach na włościach

                        Późniejszego kołodzieja – Piasta

                        Plemię Polan – miało…  pola

            To ono później – Polaka

            On – nie kto inny

            Wyhodował orła – pięknego ptaka

                        Patrzyło małe zysiątko* na tatka

                        Ja nie latam, mój tata nie lata

                        Dobrze mieć takiego – dużego brata…

            Orły rosły z nimi

            Najpierw, jak to w naturze – kroczkami małymi

            Z dniem każdym stawały się ptakami piękniejszymi

                        Na ziemi stał ojciec dumny – niczym paw

                       Przysłaniał oczy, oglądał synka

                       Majestatyczne loty jego, miał  przy tym ubaw

            Na sztandarach orły powiewały

            Do boju pierwsze leciały

            Słońce złociło im – i szpony, i dzioby

                        Hu, hu, ha! – idzie ostra zima

                        Podnieś głowę – zobacz!

                        Zobacz, lecą, ścielą się płatki z nieba

                        Będzie zima… jak trzeba

            Polacy w dwóch ptakach zasadniczo się kochają…

            Wiosną nie wrócił pan bocian  – Polak się zżyma

            Czy kto słyszał, Polak – zimą bez… syna orła wytrzyma?

                        Polak widząc pierwszy śnieg

                        Zaraz ślad – zostawić chce…

                        Marzy mu się w bieli – obraz brata

       

Rzuca rękami, trzepie nogami

            We krwi to ma…

            Przekaz taki dał nam – tata

                        To nic, że ten orzeł nie lata…

                        To nie zmartwienie…

                        Grunt to na śniegu zostawić – ślad brata…

            Piorunujący zachwyt, zauroczenie

            Trwa – od pierwszego spojrzenia

            Do pierwszego… tajenia

                        Ot, i odpływa…

Nasz ptak – traci kontury…

                        Skrzydła, głowę, dumną pierś, pazury

                        To nic – takie są prawa natury…

            Dalej wątpisz w me wywody?

            To – pokombinujemy…

                        Od kogo mógłby jeszcze pochodzić

                        Ukochany  – TWÓJ TATA???

            Od krokodyla co do wody dał dyla?

            Od wielbłąda co się bojaźliwie ogląda?

            Od jakiegoś tam gada – co tylko gada i gada?

                        Kto leżąc na wznak

                        Lepiej od Polaka oddać potrafi

                        Wiarygodny – orła znak???

            Komu to jeszcze rosły pióra?

            O, husarii – wojskom  hetmana…

            Sfrunęły pod Wiedniem

            Ptaki Sobieskiego Jana

                        Oj, tam –  poraził, poraził

                        Przerażonego muzułmanina – Turka

                        Co z pola, z wielbłądem

 – niejeden dał nurka…

            Polakom na przestrzeni dziejów

            Rosły skrzydła nie raz

            I nie dwa…

                        Nieraz i dziś

                        Gdy wieje wiatr historii

                        Niektórym rosną skrzydła

            Jednym – tak bywa

rzeczywiście – rosną

            Trzęsą się za to i to jeszcze jak

… portki pętakom

            A ptakom???

                         

                        To jak to wszystko

                         Polaków krasa

                         Czy nijak, czy jak

                        Do ptaków się ma?

            

Wizję masz swoją  – inną?

Trapią rozterki…

            Poszukiwania związku – orła i jego taty

            Rozpocznij… w mrokach

                        Bo gdzieżby – jeśli nie

                        W... czasach antenata* Piasta

                        Tam

                        I… basta!

           

            *zysiątko – pisklę orła przedniego

            *antenat – łac. antenatus najdawniejszy przodek zarówno w linii ojca, jak i matki

                                   dziad, pradziad, protoplasta

                                                                      

                                                                                   Zdzisław Skibicki  wrzesień, 1997 r.