AUGUSTOWSKA PUSZCZA – nie popuszcza…

AUGUSTOWSKA PUSZCZA – nie popuszcza…

Tu w odwiecznej,

nieprzeniknionej,

tajemniczej,

życie pulsuje od set leci

Jeno tu - nie płynie wartko

            Tu zgoła inaczej drepcze

            Tu czas – wolno ciecze

            Tu jego rytm wyznacza

            I…  flory zegarmistrz

            I…  fauny lekarz

Drzewiej pradziad wiele miał na pieczy, ale nie używał mieczy

Nasz nietuzinkowy – tak o nim niejeden gada

Nie gardził mądrością ludu, jego logiką

Skutecznie wszem radził – wzorem swego dziada

Intruza bywało – postraszył... marsową miną

            Współczesny przyjął metodę zgoła inną

            To – le – ran – cyj – ną...  

            Leczy... kontaktem – przyrodą dziką

            Mądrości uczy inaczej

            Ostrzega, w bawełnę nie owija, nie czeka

            Niszcząc przyrodę – niszczycie człowieka!

PUSZCZA JAK KATARYNKA SWOJE WKOŁO

            Bezmyślność ludzi

            Uderza w człowieka

            On najwięcej traci!!!

            PUSZCZA WYŻYJE SAMA

WYŻYJE  I  BEZ  INGERENCJI  CZŁOWIEKA!

           

            Dalej racji swoich

            TAK  ŁATWO  NIE  POPUSZCZA

            …  AUGUSTOWSKA  PUSZCZA

Stawia kolejne pytanie

Kto ma nauczyć człowieka

… żywicą pachnącego głosu?

            Przemówię znowu

            Ale, ale czemu, ale... znowu? po raz który?

            Spojrzę raz jeszcze – po... ludzku

            Przyjaźnie – nie z góry                      

Nie zechcą słuchać – ich wola...

Poszumię tedy bezradnymi konarami

Kłopotliwych... grzecznie pożegnam

Takim – stąd drogę wymarszu wskażę                                     

Oj, nie tak, oj niemodna już

– bezrozumna swawola!!!                         

Przeto sobie samemu i innym służ...                                                                                                                                                            Zdzisław Skibicki  październik, 1999 r.