OBRAZEK… jednego dnia kobiety XXI w.

Zanim wyjdzie z domu

Gotuje „obiadową  zupę”

Robi pośpiesznie śniadanie

Pakuje kanapki do tornistrów

Przypomina w biegu – czy już

Wszystko… zabrane, pozamykane?

W robocie, ładniej zwaną – pracą

 Najczęściej harówa – młyn…

W drodze powrotnej

zakupy

zebranie w szkole

lekarz

terminowe opłaty

            A potem – jeszcze szybciej…

                        Obiad

            Sprzątanie

                        Odrabianie z dziećmi lekcji

            co chwila dzwoni… on – telefon

                        Zerkasz w telewizor

            ktoś puka… prosi o „drobną usługę”

                        Odbierasz  e – maile

            sama dzwonisz do…

            Masz poczucie, że nie masz czasu

                        mimo, że masz pomocników

                        wyręcza cię pralka

                        zmywarka

                        kuchenny robot

            Masz przeświadczenie o totalnym braku czasu

                        mimo, że opłacasz rachunki przez Internet

                        wiele usług załatwiasz nie wychodząc z domu – na telefon

            Zastanawiasz – nie tylko tego dnia

            … jak  z wieloma sprawami radzili kiedyś – prapradziadkowie

                        kiedy nie latali jeszcze samolotami

                        kiedy  nie podróżowali pociągami, autami

                        kiedy jeździli dyliżansami, bryczkami

                        kiedy listy ręcznie pisali

                        Nie dysponowali współcześnie nam znanymi „wyręczycielami”

                        nie trzymali  przy uszach komórek

                        nie zasiadali  przed  monitorami komputerów…

           

            Jak to możliwe – dalej myślisz,

            Jak to możliwe dalej cię dręczy to pytanie…

            Jak to możliwe, że też mieli

            … na to i owo – jeszcze czas???

                                                                                               Zdzisław Skibicki  styczeń, 2001 r.