Ciemną nocą...

Ciemną nocą...

... „odważni śmieciarze”

Tacy jw. w cudzysłowie

Z reguły… psocą – nocą

No, właśnie

Któż to taki???

Dorośli, czy dzieci?

Może krasnoludki?

Kto?

Kto to wie?

Pytanie pozostaje bez odpowiedzi

Ktoś jednak pod osłoną nocy śmieci...

           

            Polną dróżką między drzewami

            Przemyka Wiesio z rodzicami

            Jadą raźno na rowerach

            Piękno wokół – dech zapiera...

Wokół pachną zioła, kwitną krzewy, drzewa

W górze uradowany skowronek śpiewa

Prawie raj na ziemi...

A tam co za górką niską?

Widać chyba ... dzikie, świeże wysypisko

           

            Kiedyś tu żwir wydobywali

            Po latach wyzysku – przestali

            Znalazł się chytry pierwszy co podrzucił nocą śmieci

            Zobaczył to inny bezmyślny – był tym drugim

            Znalazł się następny naśladowca – niemądry trzeci

I tak często podrzucali...

            Nikt, a nikt nocnym procederem się nie chwali

Podrzucali, podrzucali i... żwirownię zasypali

            Krasnoludki? Elfy? Dzieci?

Kto to miejsce tak oszpecił???

           

Pytanie kto??? wisi nadal bez odpowiedzi

           

            Nie cieszy się uznaniem odór nieświeży

            Ktokolwiek, takie miejsce niechcący namierzy

            Własnym oczom nie wierzy

            Zaciska pięści, włos mu się jeży...

                                                                                                Zdzisław Skibicki  październik, 2003 r.