NIE MA TAKICH MOCARZY…

NIE  MA TAKICH MOCARZY…

Ni czas i nie Wydra*

Nikt nie wydrze z pamięci naszej i chwil       

I lat spędzonych wśród ludzi, łanów róż

Zakrętów historii i nierzadkich burz

            Na górce rozłożył się Stock

            Niżej usłany różami – przeuroczy

            R Ó Ż A N Y S T O K

            Pierwej go zwano                            

            Tabenszczyzną

            Później brzydko

            … Krzywostokiem

To tu od swoich mam i babć oderwani

Za   wysokim    murem   skoszarowani

Byliśmy    swoiście     indoktrynowani

            Były to czasy bałamutnego Wiesia*

            Z zachodu przeciekało nowe

            Pierwsze

            … ortaliony

            … dzwony

            … non – irony

            W mniemaniu milicji

            Nosiliśmy zbyt długie włosy

            Muzyki tony darły się wniebogłosy

Przebaczaliśmy i prosiliśmy w 1965 o wybaczenie

Byliśmy za i przeciw – niewiele rozumiejąc

… i mogąc zresztą na szkolnym apelu

            P  O  T  Ę  P  I  L  I  Ś  M  Y – a   jakże…

           

            Na cóż wam kościół, kto to jest Bóg?

            Grzbiety murów mieliśmy smarowane

            W modzie było nowych dróg skracanie

            Na przekór zakazom – jednak przeskakiwanie

            Użyczana furtka p. Jasi otwierała wejście do... wolności

Na lekcjach w nas wtłaczano

I skutecznie też wysysano

Łacińskie hordeum sativum

I inne wtedy agrarne nowum

Agronomami przecież mieliśmy być…

            Latem 1968 roku w Augustowie

            Nad Neckiem,wśród kempingów i sosen

            Nie koncertu w koronach słuchano…

            Niebo grało warkotem samolotów

            W drodze na bratnią Czechosłowację

Strwożeni na „Gołej Zośce’’ i wokół

Obozowicze wysłuchiwali

Kazań… z nieba i ziemi

Nas  nie wzięli – ale żołnierze LWP

,,pokojowo” tam byli

Historyczny, haniebny wstyd

1968 roku – w ramach układu

… zaliczyli

            Kto z nas pozostał wierny roli?

            A kto mówił inny chleb – woli?

Nie samą wiedzą żyć mieliśmy i chcieliśmy

Wojować przychodziło na arenach i stadionach

Za fachowymi wskazaniami trenerów

Franciszki i Aleksandra Wojnów

Z... czasem i ze... „słomą w butach’’

Bo i tak drwiono na początku

Ze sportowców różanostockich

Z trybun stadionów białostockich

           

            Pamiętamy wszystko co minęło

            Tyle lat, a jakby to wczoraj było

            Czas nie zdoła zatrzeć

            Tamtych zauroczeń

            Pierwszych… gorących miłości

A perorowania profesora*?

Dudniły w uszach Jego słowa

… przestrzegasz – wybrankę swą

„Uważaj złotko, bo błotko ”(…)

            Młodzi byliśmy ciałem, duchem

            Nierzadko bywaliśmy  gniewni

            Wierzyliśmy Wam Kadro i nie…

            Różnie to było z tym owczym posłuchem

Toż to my przenosić mieliśmy góry…

Zaczynaliśmy od ciężarów wszelakich

Przed nami stało tworzenie i marzenie

Marzenie i nowego świata... tworzenie

            A jak się potoczyły dzieje nasze???

           Co z nami po latach

           Opowiedzmy sami szczerze...

            * a Wydrów było dwóch: Henryk i Władziu

*Wiesio – wiadomo Gomułka I sekretarz KC PZPR

*Profesor – Franciszek Mikołajczyk

                                                                                Od tamtej pory

                                                                                   starszy nieco dziś

                                                                                S k i b i c k i  Zdziś

                                                                                         maj, 2004 rok.