Tradycja – rzecz święta

Nocą czuwać miał wytrwale

Przeto drzemał... niedbale

Niczym pod miedzą zając                 

O jednym tylko dumając

Bylebym nie zaspał   

Wytrwać, nie zaspać...

Jak nikt miał – oj, miał zapał

                                  

            Spotkał się śmigus z dyngusem

            Z wiadomej zresztą przyczyny

            Z rózgami i wody wiadrami

            Ruszyli na… dziewczyny

Za nimi  z ciekawości

A może zwyczajnie dla draki

Wierni… świętej tradycji

Wyskoczyli ławą chłopaki    

            W efekcie „świątecznej zabawy”

            Obniżył się poziom niejednej beczki

            Blisko przylgnęły do ciała

            Mokre dziewczęce bluzeczki

Tak się stać dzisiaj musiało…     

„Oblanych” twarz mimo to uśmiechnięta   

Od wieków śmigus z dyngusem to sprawiają

Toć to polskie… a tradycja – to rzecz święta

          Lej więc bracie tęgo!!!

            Tę, tego i tego… skruszonego

            Nie oszczędzaj bliźniego swego

            Nawet wbrew… woli jego

            Do cna mokrego

            … nieboraka – niezadowolonego

                       

Bo już we… wtorek – to sobie zapamiętaj!

nie będziesz miał pretekstu bezkarnego

Chrzcić wiadrem bliźniego

„udzielać chrztu”choćby nawet – rozsądnego

                                              

                                        Zdzisław Skibicki Lany poniedziałek, 17.  kwietnia 2006 r.