Powolutku, powoli

Powolutku, powoli

Wychodzisz

… spoza konarów

ostatniej brzozy

… spoza chmur

jesteś już na pola szczycie

            Rośniesz

            przeogromna kulo

            Jaskrawo czerwieniejesz

            O, zmieniasz twarz

            … żółciejesz

W tarczę twoją

popłynął ptak

Oj, oj zginął!!!

….???

            Nie rozpaczaj!

            Jest!

            Jest żywy...  jak skowronek

Zelżał wiatr

Wstaje nowy dzionek

            A słońce?

Dalej, i dalej powolutku

„wdrapuje się” uparcie

po... drutach – nutach

Już  i  re, i  mi, i  fa

na... pięciolinii – gra

            I wyżej, i wyżej

            i w prawo – tup, tup

            Wskoczyło na... słup

Na sobie odwrócone „v” masz

Och, jak sobie pięknie

… z obłokami igrasz

            Jeszcze wędrowniczek

            w... okna ramie

Ja pod kwiatami

            … siedzę

            Ono dalej,

                        i dalej w prawo „gna”

                                               Zdzisław Skibicki Trzygłów (sobota od 4:30) 09. czerwca 2007 r.