Oddzielnie i parami

                        Ciągną niesforne chmury

                        Nieforemne… czarne struktury

                        Wiatr bezlitośnie pędzi

                        Biedaczki pozrywane z uwięzi

                                   Usiadł ptaszek na gałęzi 

                        Dzień wstaje ponury

                        Zimno...

                                   Dnieje

                        Drży...

                                   Chmury stanęły

                        Znowu ruszyły

                                   Wstrętny wiatr wyje

                                   … wieje

                                   Drzewami tarmosi

                                   Liść się grubo ściele

                        Brzmią… dźwięki, tony

                                   Kogut pieje, bo to dnieje

                        Psotnik wiatr nie ustaje, wieje…

                                   Który donośniej?

                                   Któremu palma zwycięstwa?

                                   Komu się wcześniej znudzi?

                         Tego nawet niebo nie wie

                                   Dalej bure…

                        Jeszcze bardziej ciemnieje

                                   Ptaszyna drży na całym ciele…

                                                                    Zdzisław Skibicki   sobota, 15. listopada  2007 r.