Inaczej... też można

Inaczej... też można

Uciekła z domu najpierw raz

Później wiele, wiele razy

           

            W głowie, w kieszeniach

            hulał wiatr…

            Spotykała podobnych sobie

            Niechcących – bezdomnych

NIKT NIE SŁYSZAŁ ICH CIERPIEŃ…

           

            Rodzice pracowali – dla  dzieci

            Nie z… dziećmi

            Pozostawiali samych sobie

Narastały frustracje

Dokąd iść mieli?

Co robić ze sobą?

            Dom otwarty

            Otwiera

            Wolności przestrzeń…

Może ptakiem wolnym być?

… chuliganem?

… ulicą żyć?

            Zajrzeć w… głąb śmietnika

            … po jedzenie

Mieć czas na palenie

            Mieć czas na leżenie

Mieć czas na łażenie

            Żebrać… żeby brać

CZY TAK ŻYĆ WARTO???

            Ludzie, nie słyszycie krzyku?

            Żyjemy obok was na… śmietniku

            Bezsensu i beznadziei…

Takie to było, to drugie – moje  złe  życie

Codzienne nurkowanie w czeluści

W śmietniku z… nadzieją

            A mogło normalnie być

            … być inaczej

            … być zwyczajnie

I  STAŁ  SIĘ  CUD!!!

            Na mojej drodze wyjścia

            STANĘLI  DOBRZY LUDZIE

            Pomocne wyciągnęli ręce

Wskazali na relacje z Bogiem

Nauczyli… mieć wyobraźnię

Wyobraźnię dorosłego człowieka

            … IM TO DZIĘKUJĘ!!!                             Zdzisław Skibicki październik, 2008 r.