I och,  i…  ach !!!

                     (poświęcam Mojej MAMIE)

           Jak tu pięknie…

          jak tu pachnie rzeką…

          Złotoskrzydła ważka

          przycupnęła na grążeli

          Sitowia, trzciny, szuwary

          raptem wdają się w swary

          Usiądź u mnie – proszę

          Nie! u nas, u nas – prosimy…

                   

A  jakież  to miłe dla oka

                    lądowania skrzydlatej braci

                    kiedy pod kątem stawiając stopy

                    siadają na gładkiej tafli

                    … niczym prawdziwe samoloty

         

Wrócę  tu  niebawem

          na rodzinne spotkanie

          Pokażę Hani i Basi

          zaułków – wyjątkowość…

          i  niespotykaną – otwartość ludzi

                   

Temat omszały – kładka pieszym

                    zbawienne rozwiązanie… ???

                    Jak odbiorą to „szczęście ”

                    ten  nadzwyczajny „dar ”

                    sami augustowianie???

Zgadzam się z panią, te uczone

te pytania – pytania otłuczone

… niczym bumerang wracają

Spać nie dają

Cóż to tam w stolicy

w gabinetów ciszy

zamiast  z brodą obwodnicy

wymyślają, mądrzy urzędnicy?

         

          Może  i  tak…  niestety

          albo, o tak – za to wam

          … z „punktu widokowego”

          uda się zrekompensować trudy

          Rzucić okiem hen – na Netty wody,

          z lewej zachwycać pięknem Bystrego

Same plusy, plusy… macie

          I matematykę, i spostrzegawczość

          Turystka skądś poćwiczyć też może

          Poczuje wiatr we włosach

          … o każdej bez wyjątku porze

          Licząc majestatyczne tiry

          … mknące w strony obie

Po radościach oczu, doznaniach duszy

decyduj…  już bez obaw i drżenia

Jak  to  mądrze  przejść  raczysz

na stronę drugą…  ulicę 29 LISTOPADA???

          … „autostradą”

nad innych głową

wcale nie krótką drogą?

Czy obok spalonego młyna

…  i utrapieńców miasta???

No i  co? 

          …  nie jest źle – augustowianie?

          A będzie lepiej

           – będzie …

          Ekolodzy trąbią zadufanie

Teraz  nie przed nosem

          a  pod sobą… tiry macie

          i  co dalej narzekacie???

Po tych przeżyciach

Już  bezpiecznie

od zgiełku jakby z...  dala

w  „KAKTUSIKU”

… ochłonąć wypada

Siąść  ot  tak,  jak  wtedy

(po  kościele)  już to było

Z siostrami, żoną i TOBĄ MAMO

na  lodach  tu  byłem  i…  piwie

Wieczór  ów  w  gwarze  gwiazd

wspominam  do dziś

Nader ckliwie…

         

Teraz w pojedynkę – odetchnąć

          … przysiadłem  sobie

          Zasłuchać się w kaskady szumie,

          myśli  zebrać,  prosić  sobą

Samych augustowian

z  poczuciem  krzywd

NIE ZOSTAWIAJCIE!!!

                   

Urokliwej  Dolinie Rospudy

          I zwaśnionym trzeba pojednania

          Niekoniecznie pośredniczyć musi

          Unia Europejska

          I…  super Niania

                    Istotą demokracji

                    jest wysłuchać argumentów

                    Augustowa i Rospudy racji…

          Dać żyć faunie i florze

          zrozumiałe…

          A miasto Zygmunta Augusta

          ileż to w pokorze

          czekać jeszcze może???

Powrócę tu – mimo to

Na pewno

I to nie raz – bo warto

Bo jest naprawdę po co

          Dzisiaj wracam już ze spaceru

          na wskroś… sentymentalnego

          z nowym bagażem

          z mnóstwem skojarzeń

          z walizą prawd i wrażeń

  Zdzisław Skibicki  Augustów, lipiec 2009 r.