Oddajcie mu klucze mądrości

Oddajcie mu klucze mądrości

Już nie mogę, nie mogę!

Czuję ciężar niemocy…

            Świat wirtualny!

            Świat wirtualny!

            Znikąd pomocy…

 To rzeczywistość czy utopia?

 Który światem prawdziwym?

           

            Oddajcie klucze wolności!

            Pozwólcie mu na powrót

            Zaistnieć… w realu

            W realnym świecie

Pytasz gdzie się podział?

            On trochę zawstydzony

            … wiernie czeka

On obok ciebie, za ścianą

Za oknami, za drzwiami

            Kluczami mocy – pootwieraj się!

 Za okno spojrzeć trzeba… na świat

 Choć czasem – mówią o nim… dziwny

 On niezmiennie trwa i trwa

            Wychyl się – spojrzeć trzeba

            Nad głową błękit nieba

            Słońce świeci

            Tu i tam bawią się dzieci

            Klucz żurawi w górze leci

Nie straw byle jak dany ci czas…

            Zdzisław Skibicki  lipiec, 2009 r.