Cień – towarzysz…

           

            To już trwa...

            Od kilku dni

            Chodzę jak spętany

            Patrzę w przestrzeń

            Jak w lustro

                        Kładę się na wznak

                         I o niczym specjalnym

                        … nie myślę

            I nawet – nie marzę

            To znowu kiedy indziej

            kiedy tak idę nieśpiesznie

            – z myślami pod rękę

            … w blasku księżyca

             Towarzyszy mi – mój cień

                         Zatrzymuję się

                        … a  ON?

                        ON… idzie dalej

                        … jakby się nie działo nic

I nie było – tamtego postoju

Tylko jak???

                                                           Zdzisław Skibicki  w altance 28. maja 2011 r.