OSTROBRAMSKA MARYJO

                    OSTROBRAMSKA MARYJO

                     (...)Panno święta, co jasnej bronisz Częstochowy

                    I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy

                    Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!

                    Jak mnie dziecko do zdrowia przywróciłaś cudem,

                    (Gdy od płaczącej matki, pod Twoją opiekę

                    Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę

                    I zaraz mogłem pieszo, do Twych świątyń progu

                    Iść za wrócone życie podziękować Bogu)(...)

                                      

                                       Tak pisał do Ciebie Maryjo

                                      

                                       Z dalekiego miasta Paryża

                                       … gdzie Sekwana bieży chyża

                                       W swojej ponadczasowej INWOKACJI

                                       … zresztą i nie bez racji

                                       Wdzięczny 36. latek Adam Bernard

                                       Epoki Romantyzmu bard

                   

                    I my, jak on, przybywamy tu w potrzebie

                                       Uciekamy się Maryjo do Ciebie

                                       Ofiarowujemy siebie

                                       Prosimy…

                                       Oczy ku Tobie z nadzieją wznosimy

                    Broń nas…

                    Chroń nas…

                    Tyś Bramy Ostrej Korono

                    My grzeszni oddajemy się Tobie pono

                                       Tylko co któryś pielgrzym

                                       Zapatrzony w Twoją twarz

                                       Dostrzega…

                                       Inni  –  jakoś  nie

                                       Ty aż… dwie korony masz!!!

                    Skroń Twą zdobią korony dwie

                    Oznaki  to  władzy  i  należnej  czci

                    O tej anomalii  też nie każdy wie

                    Pierwsza Królowej Nieba przynależy Ci

                    Druga – Królowej Polski korona

                  … boś TY przez naród wielbiona

                                       Skrzyżowanymi rękoma

                                       Pokazujesz matkom

                                       Jak można, jak należy kochać czule

                                       … jak przytulać dzieci swe

                  Zdaje się –  mówisz… oczyma, ustami

                    To pytasz...  to upominasz

                                       A na co dzień – u siebie

                                       Tam z dala ode mnie

                                       Jaką żyjesz miarą?

                                       Pod rękę idziesz z wiarą?

                    Tu w Twoim – wileńskim Domu

                    Tu przed Twoim obliczem

                    … pokorniejemy

                    Pytają – czemu?

                                       Raptem w zgoła innej atmosferze

                                       … rozważamy życia sens

                                       Szczerzej myślimy o… wierze

                    Bywa obiecujemy Ci naprędce co bądź

                    Choćby tyle, tak niewiele – będę, będę…

                    Odmawiać rano i wieczorem pacierze

                    A nie tylko od święta w… niedziele

                    (…)

                    Ave Maria gratia plena

                    Dominus tecum, Benedikta tu mulieribus

                    … et benedictus fruktus ventris tui Jesus

                    Sancta Maria, Mater Dei

                    Ora pro nobis peccatoribus, nunc in bora mortis nostrae

                   

                                       No i jak – jest czas na… pacierze?

                                       Czy tylko na rozrywkę w komputerze?

                                       Bo to wygodniejsze

                                       Bo przed nim nie trzeba klęczeć,

                                     I w książeczce  z  powagą  ślęczeć

                    Podsłucha jak nic, podsłucha nas Matka

                    I tych mocnych, i tych słabych w wierze

                    Najświętsza Maryja Panna Ostrobramska

                    We wszechobecnym dzisiaj… eterze

                                                                                                                                             Zdzisław Skibicki  Wilno, lipiec 2011 r.