Tam w głębi…

        Tam  w  głębi…

     

         UWIERZ     

            Uwierz mi – DO  CIEBIE

            STUDZIENICZNA MATKO

            Aleją wśród niemłodych drzew

            …  idzie się inaczej

            Tam

            w głębi…

            Inaczej smakuje woda,

            woda nadziei

            ze studni czerpana…

                        Tam w głębi

                        wyciągnięte dłonie,

                        szepczące usta

                        Ufna ludzka wiara

            Tam w głębi

            w pokorze

            ugięte kolana

                        Pragniemy bardzo,

            tak bardzo…

                        być wysłuchiwani

            PRAGNIEMY BYĆ TWĄ OPIEKĄ

            NIEBIESKIM PŁASZCZEM – otaczani

                        Statek  „SERWYˮ

                        pełen bojaźni, ale i werwy

                        przybił do przystani

                       do STUDZIENICZNEJ – JASNEJ PANI

            Po trapie zszedł do nich

            … o lasce

            ON

            … Pasterz – turysta

                        W kaplicy

                        przed obrazem

                        Najświętszej Maryi

                       w złotem błyszczącej koronie

                       Przyklęknął

            Zatopił się w modlitwie cały

            w rozmowie

            z tutejszą Maryją – Matką

                        „Byłem tu wiele razy

                        ale jako Papież po raz pierwszy

                        i chyba ostatni (…)”

            Odpłynąłeś

                        Pozostałeś

            Jesteś… nad brzegiem

                        POZOSTANIESZ

                                   TAM W GŁĘBI

            UWIERZ…

                                                                       Zdzisław Skibicki   Augustów, 28. lipca 2011 r.