L A R U M O PORANKU

           

       L A R U M  O  PORANKU

            Na Wielkanoc przydałby się chrzan…

            Co na to powie młody Jan?

                        A co mi tam korzeń – chrzan

                        Ja mu radę dam!

            Tarł chrzan Janek przez cały ranek

            … na pozór posłuszny jak baranek

            Aż go szkoda, już słychać, pochlipuje nieboraczek

            Z czasem tęgo jak… bóbr – niezły z niego płaczek

                        Obeschło po burzy, nie ma deszczowych chmur

                        Wyglądając z okna – mówi „chłopisko jak… tur”

                        Raz, dwa sprzątnę dzisiaj podwórze

            Wyskoczył podstarzały p. J. jak… rączy koń

            Chwycił miotłę w krzepką jeszcze dłoń

            Patrzcie, patrzcie ludziska

            Jakże to on ją – to tuli, to znowu ściska…

            Wielce zdziwiona ledwo nadąża w pląsach

                        Naraz kap, kap, kap!

                        Stróżowi – turowi zawirował świat…

            Dojrzała Krysia łzy na Józia wąsach

            Za moment w opałach kamienica cała

            Każda osoba – duża czy mała, już… ryczała

                        Szlochał kucharz z dołu i sklepikarz chudy Heniek

                        Tarł oczy muzyk, stolarz to wskoczył aż na pieniek

                        Rozpłakała się Renia składając mężowi życzenia

                        Pochlipują piętra całe, najgłośniej chyba u… szwaczki

                        Na korytarz wyskoczyły załzawione dzieci śpiewaczki

                        Nie lepiej jest u bibliotekarki i jej koleżanki – lekarki

            Płacze coraz głośniej miss Polonia – urodziwa Zosia

            Nie wytrzymuje z wszędobylskim chrzanem jej gosposia

            Ciekną  łzy ciurkiem urzędniczce pięknej Heli

            Waldek, Andrzej, Jarek, Marek, Sylwia i Aldona

            O takim chrzanie to jak żyją, jeszcze nie słyszeli…

            Niedyspozycja dopadła i chojraka – kota p. Benona

                        Wszyscy bez wyjątku prawie                                              

                        … trzymają oczy w rękawie

            Zerwał się na równe nogi zaspany p. Hilary

            Trze oczy… sam siebie pyta – gdzie są moje okulary?

            Wyskoczył na korytarz jego sąsiad Maurycy w… szlafmycy

            Oburzony wielce przez łzy łamiącym głosem rzecze

            Tak nie wolno„ karmić” ludzi… Bogu winnych

            Nie karz za nic, niewinnych – człowiecze…

                        Czy pan słyszysz panie Janku???

            Któż to widział trzeć w mieszkaniu chrzan już o poranku…?      

            Litości, niechże pan trzeć przestanie!!!

            Takie nam sprawiasz radosne Zmartwychwstanie?

            Toć to my wszyscy mamy płaczliwy poranek niesłychanie…

                        Proszę jako mediator, niech pan nie będzie taki  hardy

                        Masz tu pan od nas z „ Intermarche”– słoik… chrzanu i musztardy

            Wtedy Janek… ukontentowany, cały zapłakany przestał trzeć

            … a kamienica w posadach od rzewnego płaczu drżeć

                                                                                    

Zdzisław Skibicki  luty, 2013 r.