J a j a wokół... wielkanocnego jajka

J a j a  wokół...  wielkanocnego jajka

           

            Wiosna czynić potrafi przeróżne cuda

                        S m u – t a   jej  obca  i   n u – d a

            Wiosna z odrętwienia faunę, florę rusza

            U niepraktykujących rozum się budzi i figluje dusza

            Zatroskana myśli, a nóż się uda zmienić mentalność ludzi?

                        Z przybranymi święconkami w Wielką Sobotę

            Z pełną powagą i nie mniejszą uwagą na zawartość koszyka

                        Kroczą duzi i mali, ci co się na Boga nie boczą

            Do świątyni pędzą ku zdziwieniu wiernych

                        Zapiekli wrogowie kościoła, wypasionymi autami

            Maszerują też i okazyjni – katolicy na... pół gwizdka

                        Tacy co to już dawno rozumy wszelakie pozjadali

            … po zawodówkach i iluś klasowych podstawówkach

                        Żyjący zresztą inaczej, od dawna – ateizmem oświeceni

            Nieznajomi – czyści tacy, podekscytowani jacyś...

            Co to kościół… swoją obecnością i kolana z rzadka kalali

                        Hołdują zasadzie im mniej w sercach wiary

                        Tym w koszyczku pod serwetką

                        Nieśmy w sobotę bogatsze dla oczu – czary

            Hipokryzja   wokół   jajka… bez wstydu i wszelakiej miary!

                        Czas Jezusa – fakt Zmartwychwstania

                        Dla nich to nie czas refleksji, wyciszania…

                        Dla nich to nie czas spowolnienia, rozmyślania…

            Dla nich to – swoisty luzik, czas bez jakiegoś ograniczenia

            Dla  innych,  zdrowo  myślących – bez  tego  przeczenia

                        W I E L K A N O C  dla niepraktykujących to c z a s

                        … fałszywego pokazania się

                        … obłudnego (w wielości) zakłamania

            Wśród jadła w niedzielny poranek

            Wszędy się pojawia w zielonym owsie biały baranek  

                        Jak ta Polska „katolicka” –  długa i szeroka

            Jednako rzesza wiernych „na pół gwizdka”

            I głodnych – niewiernych do śniadania zasiada

            Bo to inaczej w polskiej tradycji – nie wypada

            Broń Boże tego rana – być gorszym od sąsiada…

                        Niewielki to i grzech – jakby co

                        Twierdzą „świąteczni bogobojni”

                        Bo to, rodzimy folklor... tylko

                        Taki tam – ludowy obyczaj…

           

            Oszczędź panie! Dość tego moralizowania! Nie psuj im wielkanocnego biesiadowania…

                       

                        Może beneficjent (niby ot taki tam, rodzaj nijaki) coś o sobie powie...?

                        Ciekawych jest wielu – pytasz co na to... jajko kurze???

                        My wiosną, już tak niezmiennie, co roku, wpadamy w ludzkie burze...

            Jakież tam jeszcze wymyślacie… przed śniadaniem – REZUREKCJE?

            Akurat o tej porze ciekawsze bywają telewizyjne, serialowe… lekcje

            My tak w ogóle to i do samych świąt... też mamy obiekcje

                       

                        Powiedz jajko co tobie i kurze – matce od lat chodzi po głowie?

                       

                        ONO na to... jajo, to sztuka nie lada – sztuka bycia, życia

                        I... nauki, szacunku, cierpliwej wiary w Jezusa Chrystusa

                        ONO też choćby i tych (nawet okazjonalnych) – wytrwale szuka…     

                               w dniu wyborów o 19:06 Ojca Świętego Franciszka środa, 13. marca 2013 r.                    

                      NIECHŻE ŚWIAT MĄDRĄ DROGĄ ZMIERZA MAJĄC UBOGIEGO PAPIEŻA