Puk, puk to ja dzięcioł duży

Puk, puk to ja dzięcioł duży

Jest z tych co nie kaprysi, nie próżnuje

Zgadnijcie kto pracować lubi po burzy?

Trafny wasz strzał, jak i jego robota

To… dzięcioł duży

Do... lekarzy sam siebie zalicza

W lesie chorych odwiedza

Tam się przydaje jego wiedza

Dzięcioł jak to dzięcioł

Bez wytchnienia pracuje

Chore drzewa opukuje

Często składa wizyty niespodzianie

Pojawia się i znika

Tu i tam inna technika

W dziobie wyczucie ma

Wierci nim dziury

Wióry lecą pod chmury

Zdarza mu się ludzi zaciekawić

To podenerwować czasem

Jednostajnym hałasem

Z czystej też ciekawości

Opukuje bloków elewacje

Najczęściej w... wakacje

Powstający dźwięk przy„leczeniu”

Pokrytego tynkiem styropianu

Przynagla go do wykonania planu

Przypomina mu... spróchniałego pniaka

W ścianie nie znajduje robali...

Wściekły dalej szuka i raz po raz wali

Po nie wypukanej do syta robocie

Może być gniazdkiem takie wyrobisko  

Myślało i to nie raz wytrwałe ptaszysko...

Jak się pozbyć takiego gagatka?

Jak się pozbyć takiego kowala?

Co styropian wywala...

Zawiesić na sznurku płyty CD

Bądź trzy trzepoczące balony

Albo misia z oczami jak... melony

Tylko czy kłopotliwy lekarz

Będzie – rozanielony?                                                                                 

Zadowolony?                                                             Zdzisław Skibicki 18. marca 2017 r.