Historia Kościoła Filialnego pw. św. Marii Magdaleny w Trzygłowie
Historia Kościoła
Filialnego pw. św. Marii Magdaleny w Trzygłowie
Budowę
staroluterańskiej świątyni ukończono na „chłopskim końcu” wsi, po południowej
stronie drogi w 2. połowie XIX wieku.
Wydatnego wsparcia finansowego udzielił właściciel miejscowego majątku, Adolph
Ferdinand von Thadden. Już wtedy fundator był
wiodącą postacią odrodzenia narodowego na Pomorzu.
Słynne „konferencje trzygłowskie” miały charakter rekolekcji duchowych dla
całej prowincji. Przeto Trzygłów promieniował jako silny ośrodek niemieckiego
ruchu religijnego – luterańskich pietystów.
Neogotycką
murowaną świątynię z czerwonej cegły posadowiono na kamiennym fundamencie.
Salowa, orientowana, wzniesiona na planie prostokąta. Posiada wydzielone
pięcioboczne prezbiterium od wschodu i niewielką kruchtę od zachodu. Dach kościoła
jest typu siodłowego. Wnętrze świątyni nakryte drewnianym, belkowanym,
podwyższonym stropem. Z korpusu nad kruchtą wznosi się wieżyczka zwieńczona
nowym, miedzianym krzyżem wykonanym przez Pana Tadeusza Wrzesińskiego z
Trzygłowa (06. 2010 r.)
W
prezbiterium znajduje się neogotycka nadstawa ołtarzowa, w której umieszczono
obraz Chrystusa Zmartwychwstałego ukazującego się św. Marii Magdalenie.
Niżej złote
tabernakulum zostało ozdobione Chrystogramem, symbolem krzyża, kielicha i kiści
winogron.
W ołtarzach bocznych
znajdują się obrazy osadzone w ramach. Po lewej Jezusa Miłosiernego, a w prawym Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
Wystrój
architektoniczny – neogotycki: ostrołukowe otwory okienne, portal nad drzwiami
wejściowymi,
gzymsy. Otwarta więźba
dachowa z krokwiami opartymi na murłatach, które są wsparte na drewnianych
wspornikach – osadzonych na lizenach.
Z
elementów pierwotnego wyposażenia zachowały się: odkryta drewniana chrzcielnica,
przyścienna ambona z przykręconą figurą Ewangelisty – wsparta na słupie, z wejściem po schodkach –
podwyższona w kwietniu 2016 r.
ponad górną krawędź
empory czołowej pierwszej
ławki przez p. Tadeusza
Wrzesińskiego i p. Zdzisława Skibickiego. W zakrystii drewniany krzyż z figurą
Zbawiciela mierzący łącznie z podstawą 129 cm. Po renowacji pozostały dwie
empory pierwszych rzędów
oraz pięć starych ławek
na chórze. W zachodniej partii
nawy na 4. kolumnach oparta
empora chórowa, na której znajduje się prospekt organowy No. 463 Barnim Grüneberg
Stettin 1903. Na ścianach świątyni wyeksponowane płaskorzeźbione stacje Drogi
Krzyżowej i portret Świętego Jana Pawła II. W przedsionku, nad gablotą w ostrołukowej wnęce obraz Matki
Boskiej Ostrobramskiej.
Na zewnątrz świątyni,
w narożach ogrodzenia, na zagospodarowanym przez wiernych terenie
przykościelnym – ogrodnik p. Ryszard Kościelny O7.04.2016 r. nasadzał ozdobne
drzewka oraz krzewy. Obok
siebie usytuowany drewniany krzyż z ukrzyżowanym Chrystusem (5.83 m. wysokości) i
metalowa dzwonnica z
odlanym dzwonem von C.
Voss in
Stettin 1870 No. 427,
który
pierwotnie znajdował się w drewnianej wieży, krytej ośmiokątnym szpiczastym
hełmem kościoła pw. św. Elżbiety – zburzonego w 1955 roku. Stamtąd też pochodzi
zachowana do dziś w dobrym stanie figura na ambonie.
Z prawej strony
przy drzwiach wejściowych do kościoła zamontowano tablicę pamiątkową „ PAX
VOBIS” informującą o zapoczątkowanym polsko – niemieckim pojednaniu trzygłowian
mieszkających tu od wielu pokoleń i ludności napływowej po zakończeniu II wojny
światowej. Odsłonięcie tablicy O8.O9.2002 r. było poprzedzone spotkaniem ekumenicznym w Kościele katolickim
(dawnym staroluterańskim) dwujęzycznym nabożeństwem.
Od jesieni 1945 roku XIX
wieczna świątynia już formalnie
należała do polskiego Kościoła
Rzymskokatolickiego. Nim jednak w 1959
r. erygowano Parafię w Świeszewie przez
12 lat z posługą duszpasterską do
trzygłowskiego kościoła przyjeżdżał
z Gryfic sam ks. dziekan Stanisław Rut jak i delegowani przez niego księża. Nad
stawkiem (z inicjatywy tej części wsi) zamieszkałej przez osiadłe rodziny
zdemobilizowanych żołnierzy postawiono drewniany krzyż wykonany przez cieślę
Józefa Siedleckiego i Józefa Kościelnego. W uroczystości poświęcenia
uczestniczył ksiądz proboszcz Stanisław Rut.
W miejscu poprzedniego z 1946 roku (zniszczonego upływającym czasem)
ekipa Zakładu Gospodarki Komunalnej w Gryficach pod kierunkiem p.Wincentego
Heilika 03.07.2002 r. ustawiła w kotwach nowy krzyż – ze stolarni p. Jerzego
Michałowskiego z Zagórcza. Specjalistyczne prace ciesielskie poprzedzające
montaż wykonywali Panowie Stanisław Józefowicz i Adam Kiedos.
W ogródku
na posesji Państwa Kazimiery i Stefana Grządzielów ks. proboszcz
Kazimierz Półtorak
14.04.2014 r. o godz... 14.ej
dokonał poświęcenia kapliczki z prośbą gospodarzy o opiekę Matki Bożej nad
rodziną.
Pani Stanisława Wobalis pełna
niewysłowionej wdzięczności za wysłuchanie modlitw zanoszonych do Świętego Jana
Pawła II i Matki Boskiej Różańcowej postanowiła wznieść przed domem, od strony ulicy – kapliczkę z
polnego kamienia. Prace budowlane w
trzeciej dekadzie listopada 2014 r. prowadził Pan Stanisław Jędraszek z Gryfic.
28. kwietnia 2008 r. wpisano obiekt sakralny – kościół
pw. św. Marii Magdaleny w Trzygłowie do rejestru zabytków na wniosek Parafii
Rzymskokatolickiej pw. św. Matki Boskiej
Częstochowskiej w Świeszewie pod numerem
A – 351.
Zakres prac wykonanych za ks. proboszcza
Romana Banasia
-
wymiana dachu, rynien
-
renowacja konstrukcji empory chórowej
-
wymiana witraży
-
renowacja obrazu Patronki Kościoła
-
ogrodzenie terenu przykościelnego
Nadzór
konserwatorski w czasie generalnego remontu (trwającego od czerwca do grudnia
2015 r.) z ramienia
Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie
sprawowała mgr Anna Musiał – Gąsiorowska.
Głównym
wykonawcą prac remontowych w zabytkowym kościele filialnym była firma „TBI
KONARZEWSKI” z Gryfic z podwykonawcami
Za ks. administratora - Mariusza Szymczaka:
- izolacja zewnętrzna i wewnętrzna
fundamentów kościoła;
- nowa posadzka;
- nowe ławki;
- odwodnienie terenu
przykościelnego i zagospodarowanie;
- nowy ołtarz granitowy i ambona;
- malowanie wnętrza świątyni.
Konieczny
remont kościoła pw. św. Marii Magdaleny był możliwy dzięki osobistemu
zaangażowaniu Burmistrza
Andrzeja Szczygła i
pomocy finansowej wspierającej to ogromne przedsięwzięcie ze środków
budżetowych Gminy Gryfice.
Ks.
administrator mgr Mariusz Szymczak w sposób szczególny pragnie podziękować za
współpracę, wsparcie
i życzliwość państwu
Ingeborg i Gerhardowi Bertram, sponsorom i firmie budowlanej.
Z należytym też
szacunkiem wymienia nazwiska ludzi dobrej woli: Pana Józefa Kościelnego,
Kazimierza Sadowskiego, Pani Marii Stodolak, Pani Marii Pietrusz, Teresy Frydt,
Pani Agnieszki Białek, Pana Kazimierza Rojka, Pani Marianny Bączek –
artystycznej duszy. Pomysłodawczyni – autorki wieńców dożynkowych, zwycięskich
palm wielkanocnych i szopek oraz jej męża Bolesława, Państwa Teresy i Tadeusza
Wrzesińskich i Pani Brygidy Lisiak. Wiernych, którzy nie szczędzili siebie
kiedyś i nie szczędzą dalej, dziś swojego prywatnego czasu, ani inwencji na
potrzeby wspólnego Kościoła.
Owoce ICH pracy
są i oczywiste, i czytelne. Cieszą serce i oczy. Wymienieni zazwyczaj o sobie
mówili skromnie. Nie liczymy na wdzięczność. Robimy to z poczucia
przynależności do wspólnoty parafialnej. Z potrzeby serca. Na Chwałę
Boga...
opracował mgr Zdzisław Skibicki
Komentarze