I STRAWA, I Z PRAWA, I SPRAWA POGAŃSKIEGO T R Y G Ł A W A

I STRAWA, I Z PRAWA, I SPRAWA

POGAŃSKIEGO  T R Y G Ł A W A

      

            Między jedną wsią starą, a drugą świeżą

            między Gardominką, a Regą

            Od wieków trzygłowskie włości leżą

                        To  gdzieś – właśnie  tam

                        na wzgórzu TRYGŁAW stał

                        co… trzy  głowy  miał

            Do niego zwykli mawiać poganie

            – o mój ty panie

            – nasze kochanie

                        Kornie pytamy co zjadłbyś

                        … na drugie śniadanie?

                        Przebłagają cię może

                        tłuściuchne udka baranie?

            Kumie – oddawać cześć głowom

            I  to… trzem naraz, na jednym ciele

            Toć to niezgodne z nauką w kościele

            To musi być ciężki grzech…

                        CO KRYŁA NOC CIEMNA?

            Każda  z  trzech  o swój  los  drżała

            Każda  zachodziła  w… głowę

                        Co teraz począć mam?

                        Jak dalej ma być?

                        Jak należy mądrze żyć?

            Rozsądek podpowiadał

            Nie ma co wołać o ratunek

            Żyć wypadałoby wreszcie

            … na własny rachunek

                        Już dnieje…

            Wytacza się czerwona masa

            zza ciemnego dotąd lasa

                        Jedna głowa – oko mruży

                        Drugiej – lico się chmurzy

                        Trzecia – słoneczna…

                        Uśmiechniętą ma twarz

                        Jeszcze śpi… coś pewnie śni

            Minęły godziny trzy…

            Najpierw cicho: phi, phi!

            Później, odważniej – na cały głos

            (musiały wymyślić coś śmiesznego)

            … hi,  hi, hi! – na cały las

            To phi!, to hi, hi! – tak cały czas…

                        Beztroska na dobre trwała

                        Raptem – syk!!! (tej głowy z lewej )

                        Strach o… los, o przysłowiowy… włos

                        Słuszna obawa – zabawę przerwała

                       

           

           

            Rzadko TRYGŁAW narzeka

            Jego uwadze nic nie ucieka

            Szczęśliwym ten – taki jak on

            Co na karku, nie od parady

            … ma  głowy trzy

                        Któraś wcześniej posłyszeć może

                        Sąsiadka dojrzy niechybnie

                        … kiedy tylko w krzach skrzybnie

            Jakby na życzenie

            Dał się słyszeć suchy trzask po lesie

            A tu już: uwaga, uwaga!!!

            Coś słyszę, od  zarośli z prawa kogoś niesie!

            Druga, widzę wyraźnie – ktoś się skrada!

            Czyjeś przemykają łby

            Widzisz kątem i ty?

                        Drzewiej takich tu nie bywało

                        Ogolone łby – w słońcu lśnią

                        Jacyś inni, obcy są…

            Rety, coś się dziać zaczyna!!!

            Chyba nie ustoję…

            Ja się boję!

            Władanie skończone?

            Może nie wszystko stracone?

                        W nieszczęściu – szczęście

                        Uff!!! to nie misjonarze

                        Wypogodniały im twarze...

            A jednak coś się stało

            Coś się skończyło

            A tak sielsko było…

                        Minęły wieki

                                   Rozstąpił się świat

                        I ten tuż, tuż zza rzeki

                                   Ten – bliski

                        I ten – daleki

            Wilkiem stał się brat dla brata

            Nie ma ci już – i  kamrata…

                        Patrzcie!!!

                        Jesteśmy w… innym wymiarze

            Ci wymachujący legitymacjami

            to – akredytowani dziennikarze…

            Jaki cel mają

            zaraz się okaże…???

                        Drewniane lica

                        Marsowe do tej pory

                        Nagle – spąsowiały

                        … nowe jak nic idzie!

            Radzą wokół – więcej pokory

            Łatwo mówić…

            Kto tu, tak raptem

            … do nowości skory?

                                   

                                   

                        Dumny dotąd bóg trzygłowy

                        Wszechmocny na okolice

                        Sześcioma oczami

                        Bojaźliwie łypać zaczął

                        … a to w lewo, a to na prawo

             Ale dziwy! – poczuły kpinę… nieco jadu

            Słysząc mowę natarczywych jegomości

            To znowu – jakież  te głowy duuuże…!!!

            Która z was udzieli wywiadu?

            Która dzisiaj z waszmości

            … na dyżurze?

                        Wszystkie trzy wydamy

                        Jednomyślne oświadczenie…

            Wybaczcie – nasze wymagania

            W nowym świecie – nie są aż tak duże

                        CHCEMY POZOSTAĆ NA GÓRZE

            Tu przeżywałyśmy swoje radości

            Bywało – niepewności i burze…

                        POZWÓLCIE NAM ZOSTAĆ TU

                        NASZE TU KORZENIE

            Nie zwlekajcie – w nazwie wsi

            Napiszcie na początku

            Wielkimi literami

                        Liczebnik główny – TRZY

                       To nic, że  z… naszej podpowiedzi

                       To nic, że od… piątku i… 13. go

                       Nie wierzmy już w zabobony

                       W dopełniaczu: kogo? czego?

                       Życzymy tej wsi po wsze czasy

                       Wielu, mądrych – GŁÓW

           

              Takie jest nader skromne

            stanowisko nasze

              … w kwestii głów

              Co dwie, to nie jedna

              Co trzy… to nie dwie

                           

                    A  jeśli tak już być musi

                   Spuścimy nosy…

                   Stać to – ostatecznie możemy

                   I… blisko szosy

          

             Niechaj odtąd zagości – duch jedności

             UNIA TRZECH –  faktem się stanie

             Nasze imiona – twarze

             HISTORIA * LEGENDA * POJEDNANIE*

             Też na wieki pozostanie...

                                                        

                                                Zdzisław  Skibicki  Trzygłów, październik 2008 r.