SOWA mądrogłowa

               SOWA mądrogłowa

               Na kościelną dzwonnicę – starego  kościoła

               Przyleciała wystrojona sowa

               Pierwszy raz ma  tu – schadzkę

                Nie  zna  pomieszczenia

               Więc  oczami…  świeci

                              Umówiła się dzisiaj wieczorem

                              na dzwonnicy  z…  księżycem

                              Próżno się rozgląda  szukając lubego

                              Świeci  na  wprost  i  po  kątach

                              Czyżby się w chowanego z nią bawił?

               Zerknęła  w okienko

                Prawie… osowiała

               Uwierzyć nie może…

               Przeciera łapką oczy

                              … luby huśta dzieci???

               Wozi dzieci i w prawo, i w lewo

                …  niebywałą  łódką  żółtą

               po granatowym jeziorze nieba

               To znowu delikatnie kołysze

               Szepcze  im  bajki  do  spania

                              Jutro do przedszkola (po feriach bez śniegu)

                              Przy ulicy Franciszka Gila

                              … ma  iść  z  Hanią  Basia

 (ech,  jeszcze wolnego chwila)

               Dość bajek, dość wożenia  po bezkresach nieba

               Zamknijcie kochane wnuczki swoje oczęta

               Zasnąć już wypada, już pora, już trzeba…

               Już snu droga przez księżyc i mamusię rozpoczęta

                              Przybywaj, przybywaj – utatusiony

                              Mam wtopić w liny szpony

                              …  i rozhuśtać dzwony???  

                                                                                                                      Zdzisław Skibicki  styczeń, 2012 r.